Toprak Solucanının özellikleri Toprak solucanları doğanın gönüllü temizlikçileridir. Dünyada insan varlığından önce yani binlerce yılöncesinden beri var olan canlılardır. Günümüzde solucanları organik atıkları verimi yüksek tarımsal alanlarda kullanılabilecek vermikomposta dönüştürmek için kullanmaktayız.

Solucanlar, (Lat. Oligochaeta) Çok-hücreli hayvanlardan Halkalısolucanlar dalının Kıllıayaklılar sınıfına giren bir takımıdır. Nemli topraklarda, sularda ve asalak olarak omurgalılarda yaşarlar. Türleri çok ve yaygındır. Nemli topraklarda yaşayanlar tüneller açarak düşmanlarından korunmaya çalışırlar. Geceleri toprak üstüne çıkarak bitkilerin yapraklarıyla beslenir. Sürekli karanlıkta yaşadıkları için gözleri gelişmemiştir.

EİSENİA FOETİDA Türü Solucanların özellikleri

• Halkalı solucan sınıfının Lümboritsid ailesinin 8 türünden biri olan toprak solucanıdır.
• Kapalı dolaşım sisteminin görüldüğü ilk omurgasız canlılardır.Bu sistemde kan damarlar içinde dolaşır ve pompalayıcı organ kalp yer alır. Solucanlarda 5 adet kaslı pompalama ünitesi yer alır bunlara basitçe kalp denir.
• Göz, burun ve dişleri yoktur.
• Kasları yardımı ile aldığı besini kalsiyum karbonat salgılayarak ve sindirim sisteminde bulunan milyonlarca bakteri ve mikroorganizmalar yardımı ile sindirir ve yaklaşık 24 saat içersinde dışkılar.
• Halkalı solucanların vücutları halkalardan oluşmaktadır. Boyuna ve enine yerleşmiş kasları sayesinde hareket ederler. Ortamda bulunan su miktarı solucanların hareketi için önemlidir. Enine yerleşmiş kaslarındaki su ileri hareket ederken gerideki halkalara aktarılır ve bu hidrolik bir hareketin oluşmasını sağlar. Bütün vücut boyunca solucanın hareket etmesini sağlayan ayakçıklar vardır. Her segmentte birbirine yakın 8 çift ayakçık bulunur
• Segment sayısı 80-110 dur. Baş segmenti epilobiktir. Vücudun ön tarafındaki segmentler daha büyüktür ve renkleri parlak kırmızı veya turuncuya yakın kırmızıdır. Segmentler arası pigmentsiz olduğu için özellikle kuyruk tarafı halkalı/çizgili görünür. Genç solucanlarda pigmentasyon daha koyudur.
• Uzunlukları 60-130 mm. En fazla kalınlıkları 7,5 mm. dir. Ön baş tarafı daha kalın, güçlü kaslı ve koyu turuncu renklidir. Arka kuyruk tarafı daha ince ve zayıftır. Baş tarafının ucunda ağız, kuyruk sonunda ise rektum bulunur.

 

Solucanlar sindirim sistemlerinde yer alan mikroorganizma ve mantarlara muhtaçtırlar. Besini vücutlarına aldıktan sonra bu organizmalar sindirim işlemine yardımcı olurlar. Dişleri olmadı için ağızlarında parçalama yapamazlar ancak besinle birlikte alınan taş ve kum parçaları taşlıklarındaki kaslı yapı sayesinde besinlerin küçük parçalara bölünmesini sağlarlar.Yapılan çalışmalarda ne kadar çok çüreme olan besin ile beslenirlerse o kadar çok bakteri, mantar, protozoa ve alg i vücutlarına aldıkları ve daha verimli gübre oluşturdukları görülmüştür.

Solucanlar Oksijenli solunum yapan organizmalardır. Akciğer veya solungaç gibi organları olmadığı için hücrenin ihtiyacı olan enerjiyi sağlamak için Oksijeni vücut yüzeyleri boyunca derilerinden sağlarlar. Bu yüzden vücut yüzeylerinin nemli olması gerekir. Oksijen yüzeyde çözünerek dolaşım sistemine gider ve vücudun ihtiyacı olan hücrelerine iletilir.