Solucanlar sindirim sistemlerinde yer alan mikroorganizma ve mantarlara muhtaçtırlar. Besini vücutlarına aldıktan sonra bu organizmalar sindirim işlemine yardımcı olurlar. Dişleri olmadı için ağızlarında parçalama yapamazlar ancak besinle birlikte alınan taş ve kum parçaları taşlıklarındaki kaslı yapı sayesinde besinlerin küçük parçalara bölünmesini sağlarlar.Yapılan çalışmalarda ne kadar çok çüreme olan besin ile beslenirlerse o kadar çok bakteri, mantar, protozoa ve alg i vücutlarına aldıkları ve daha verimli gübre oluşturdukları görülmüştür

Solucan maması, solucanlarında sağlıklı şekilde yaşamaları ve solucan gübresi üretebilmeleri için solucan maması tüketmeleri gerekir. Solucanlar dişlere sahip olmayan canlılar olduğundan dolayı, besin maddelerini oldukça minik parçalar halinde enzim ve aminoasitleri ile parçalayarak, sindirim sistemlerinden geçirirler ve sölom sıvısı ile gübre oluştururlar. Solucanlar solucan yatağının üzerine çıkmak için uğraşmıyorsa ve bulundukları ortam hiç karıştırılmadan rahatsızlık verilmez ise solucan maması daha fazla işe yaramaktadır.

Solucan maması solucanların sindirim sistemlerinden geçerken enzim ve bağırsak faaliyetleri sonrasında ortaya çıkan dışkı, yoğun bitki besin elementleri içerecek şekildedir. Solucan maması solucanlar tarafından tekrar tekrar yenmek sureti ile tüketilir.

Böylece aynı mamanın uzun süreli tüketimi sayesinde solucan gübresinin de kalitesi artar. Solucanlar kendi ağırlıkları kadar solucan maması tüketirler. Solucan maması solucanlara her gün az miktarlarda verilmelidir.